|   powrót   |

RAMONA pod Lipami , w domu Ajsza, 26.02.2005-31.12.2013 . Ajsza była naszą pierwszą sunią, to ona ofiarowała nam tyle ciepła, oddania, radości, że nasze serca oddaliśmy m. in. rasie berneński pies pasterski. Jak każdy, miała cechy, które wyróżniały ją od innych. Po pierwsze broiła jak pijany zając, pozostawiona na chwilę w samochodzie niszczyła wszystko co uznała za zbędne ;) , nie znosiła zostawać sama i w akcie protestu przesadzała wszystkie kwiatki z donic.Rekompensowała nam wszystko swoją radością, miłością w psim wydaniu, cudownymi chwilami, które nam ofiarowała.Uwielbiała pływać, przebywać z owcami, jeździć samochodem.  Była cudowną towarzyszką zabaw, mamą, niezwykle opiekuńczą. Bardzo otwarta do  ludzi i innych  zwierząt. Zasnęła w noc sylwestrową, chyba najsmutniejszą w naszym życiu. Wiersz Barbary Borzymowskiej Moje Psie Niebo,odda ból, jaki czuliśmy po jej stracie :

Dokąd idą psy, gdy odchodzą?
No bo jeśli nie idą do nieba,
to przepraszam Cię, Panie Boże,
mnie tam także iść nie potrzeba.

Ja poproszę na inny przystanek,
tam gdzie merda stado ogonów.
Zrezygnuję z anielskich chórów
tudzież innych nagród nieboskłonu.

W moim niebie będą miękkie sierści,
nosy, łapy, ogony i kły.
W moim niebie będę znowu głaskać
moje wszystkie pożegnane psy